Συνήθως οι επίμονες σκέψεις του θανάτου σχετίζονται με τη δυσαρέσκεια με την καθημερινότητα, βασισμένη στις συγκρουσιακές καταστάσεις.
Παράλληλα τη βάση τους αποτελούν η μειωμένη αυτοπεποίθηση και ο επακόλουθος φόβος της μοναξιάς.
Η αίσθηση των άτεκνων γυναικών ότι ο γάμος ή τα παιδιά εξασφαλίζουν την ευτυχία μάλλον δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα, καθώς υπάρχει πληθώρα παντρεμένων γυναικών με παιδιά που δεν την βιώνουν.
